Dit is een testartikel

De energiemarkten zijn eigenlijk altijd in beweging. Dat geldt voor de gas- en elektriciteitsprijzen, maar ook voor onderliggende drivers als olie, kolen en CO2-emissiekosten. De oorlog in Oekraïne heeft dit nog prominenter op de radar gebracht. De boycot van Russisch olie en gas heeft enorme prijsbewegingen veroorzaakt. Hoe lang dit effect zal hebben is vooralsnog moeilijk te zeggen. De onzekerheid die eruit voortvloeit is in ieder geval voor de meeste bedrijven heel herkenbaar en zeer actueel. Ben je benieuwd naar de juiste aanpak voor jouw risicobeheer in deze onzekere tijden? Lees dan verder.

Onzekerheid over die prijsbewegingen was altijd al ongewenst voor menig bedrijf of organisatie. De uitdaging om stijgende energiekosten in de verkoopprijs door te bereken, of simpelweg de noodzaak om strak te kunnen budgetteren, leidde traditioneel tot het uitvoeren van ‘fixaties’ bij de energieleverancier. Prijzen werden in zijn geheel of gedeeltelijk vastgezet, op regelmatige basis zelfs jaren vooruit.

Maar de enorme, recente prijsbewegingen maken dat diezelfde energieleveranciers niet meer zo happig zijn om die fixaties uit te voeren. Hebben zij namelijk voor hun klant prijzen vastgezet, waarbij het risico voor meer-/minderverbruik bij de leverancier ligt. Neemt de klant vervolgens het afgesproken volume niet af? Dan dient er gas of elektriciteit aan de markt te worden terug verkocht. Met dus een enorm prijsrisico voor de leverancier als gevolg.

Andersom geldt hetzelfde: is de prijs gefixeerd en neemt de klant binnen de gecontracteerde bandbreedte meer af dan verwacht? Dan moet de leverancier bijkopen met eenzelfde prijsrisico. Daarbovenop geldt dat leveranciers steeds hogere ‘collateral’ kosten (wat je kunt zien als borg) voor hun kiezen krijgen. Redenen om zo min mogelijk contacten die van de spotprijs afwijken, te willen afsluiten. En dan worden er bijvoorbeeld aanvullende financiële zekerheden van de klant gevraagd. Als we dan ook nog beseffen dat recentelijk verborgen marges op fixaties omhoog geschroefd zijn, dan is het duidelijk dat fixeren bij de leverancier niet altijd de juiste keuze is.

Het fixeren van de prijs bij leveranciers wordt ook wel een Fysieke Hedge genoemd. Gelukkig is daarvoor een alternatief aanwezig: Financieel Hedgen. Hedgen betreft het (geheel of gedeeltelijk) afdekken van een financieel risico van een investering. Dit door middel van een andere investering (een financieel derivaat). Daarmee wordt de prijsbeweging van een gerelateerde fysieke transactie gecompenseerd.

Bij de traditionele fysieke hedge verzamelt de energieleverancier de deals van al z’n klanten. Daarmee vermindert hij het risico. Bij een financiële hedge wordt alles teruggerekend naar geld, naar wereldmarkten zoals de rentemarkt, om precies te zijn. En dat levert voordelen op.

Het voordeel van financial hedging is dus duidelijk: een vaste prijs, dus makkelijker budgetteren en ten opzichten van een spotcontract, geen of toch zeker minder risico. Maar ook kan er nu mogelijk een beter (goedkoper) leveringscontract worden gekozen. Immers, sommige aspecten die eerder discussiepunten opleverden, of meerkosten betekenden, vallen nu weg.

Wil je weten waar het leveringscontract wèl aan moet voldoen, en of financial hedging voor jouw bedrijf de juiste keuze is? Neem dan contact met ons op via hallo@stroomkr8.nl.

Stroomkr8 helpt bij het kiezen van de juiste aanpak voor jouw risicobeheer. We gaan tijdens een persoonlijk gesprek graag wat dieper op de materie in.